Ένα βήμα πριν την έλευση της νέας χρονιάς· τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες και όλα τα χριστουγεννιάτικα γλυκά έχουν γίνει εορταστική καθημερινότητα σε κάθε σπιτικό. Ένα γλυκό το πρωΐ, άλλο ένα πριν το μεσημεριανό γεύμα και ένα ακόμη μετά, κανά δυο ακόμα το απόγευμα και το βράδυ χάνει πια κανείς το μέτρημα, ειδικά αν είναι γλυκατζής, χαλαρώνοντας και βλέποντας, μαζί με την οικογένειά του, χριστουγεννιάτικες ταινείες.
Ενώ λοιπόν τα γλυκά τελειώνουν, οι ευχές αγάπης συνεχίζονται και μαζί με τις ευχές δεν σταματούν τα πάρε – δώσε με τα δώρα! Δώρα για όσους έχουν την ονομαστική τους εορτή, για όσους τυχόν έχουν γενέθλια ή γεννητούρια, για όσους έχουν να κάνουν επισκέψεις ή να υποδεχτούν καλεσμένους, για κοντινούς φίλους, για συγγενείς, παιδιά, βαφτιστήρια και άλλους. Ο κόσμος κυνηγά τις προσφορές των καταστημάτων, κάνει περιπάτους χαζεύοντας τις βιτρίνες και ψάχνοντας πρωτότυπα δώρα σε τιμές ευκαιρίας. Άλλοι πάλι αγοράζουν υλικά, πρώτες ύλες, ώστε να κατασκευάσουν οι ίδιοι κάποιο δώρο, μια χειροτεχνία, ένα καλάθι δώρων ή κάποιο χειροποίητο δώρο. Υπάρχουν επίσης, αυτοί που αποταμίευαν χρήματα μήνες πριν, ώστε την περίοδο αυτή να μπορέσουν να γιορτάσουν και να διασκεδάσουν, κάνοντας κάποιο ταξίδι. Άλλοι πάλι, επιλέγουν να ξοδέψουν τα χρήματά τους αγοράζοντας καινούργια ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ, που σκοπεύουν να τα φορέσουν τις ημέρες αυτές των εορτών.
Όμως, υπάρχουν κι οι άλλοι… Αυτοί οι άλλοι, δεν έχουν πολλές επιλογές. Η οικονομική τους κατάσταση δεν είναι τόσο καλή ώστε να μπορούν να σκεφτούν για δώρα, χρώματα κι αρώματα. Αυτοί οι άλλοι ίσως δεν έχουν χρήματα για να αγοράσουν δώρα στους έστω πιο κοντινούς τους ανθρώπους ή κι οι ίδιοι ξέρουν πως κανείς δεν θα τους κάνεις κάποιο δώρο, ακόμη και αν έχουν γιορτή.
Τελικά, τί είναι αυτό που έχει αξία; Ποιες ευχές πιάνουν τόπο και τί εννοούμε με τα «χρόνια πολλά»; Είναι ωραίο όλα αυτά τα «χρόνια πολλά» να κατακλύζονται απο την ύλη, απο υποχρεώσεις, εντυπωσιασμούς και δηθενιά; Τί κάνουμε την αγάπη και το μήνυμα ειρήνης που μας φέρνουν τα Χριστούγεννα; Τα ξεχνάμε όλα και πάμε για ρεβεγιόν; Μετά απο τα δώρα τί ακολουθεί; Είναι αρκετά τα γλυκά, τα φαγητά και τα ποτά για να γεμίσουν το μέσα μας; Θα δώσουμε μεγαλύτερη αξία σε όσους μας προσφέρουν δώρα ή θα νιώσουμε πιο πλούσιοι με το να γεμίσουμε τις ντουλάπες μας, για μια ακόμη φορά, με καινούργια ρούχα;
Μια νέα χρονιά έρχεται, πλησιάζει, αλλάζει ο καιρός, αλλάζει η χρονολογία, αλλάζουν αρκετά πράγματα γύρω μας. Αλλά το ποιοι είμαστε, πού πάμε και τί θέλουμε δεν αλλάζει έτσι απλά, μαγικά. Εμείς ορίζουμε τις ανάγκες, τα θέλω και τις προτεραιότητές μας. Εμείς καλούμαστε να επιλέξουμε αν στην τελική, κρατήσουμε τα δώρα ή τα «χρόνια πολλά» και τις ευχές των συνανθρώπων μας.
Την αγάπη και τους αληθινούς ανθρώπους δεν θα τους βρούμε σε καμμιά βιτρίνα. Αυτό που έχει αξία και ουσία είναι οι αναμνήσεις, τα γέλια, οι χαρές, οι στιγμές που μπορούμε να δημιουργήσουμε και να ζήσουμε με όσους αγαπάμε και μας αγαπούν. Το πιο σημαντικό είναι η σωματική και ψυχική υγεία και αυτό είναι ευχή της κάθε ημέρας!
Ας γιορτάσουμε λοιπόν, κάθε στιγμή της ζωής μας, κάθε γιορτή μες στο χρόνο με ειλικρινά συναισθήματα και άφθαρτα δώρα!
